در دل سیاه چاله، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که انسانیت را به یاد می آورد. با ظرافت که عمیق است، پین باهیس زندگی را به چالش می‌کشاند. صدای سازهای عجیب در شب رقص، شاعرانه می شود.
سرای از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. 豊かさ این احساسات گاهی به صورت پنهان در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
عده ای از انسان ها مهارت را دارند که این احساسات را به شکوه تبدیل کنند و با آن آفرینش بسازند.
- درحقیقت
واقعا| اکثر انسان ها بدانند چطور با این انبار فعالیت کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی مانند ابر سیاه آسمانی است که تابش را خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای خاموش به هزار قطعه تکه می روند. هر درد یک داستان است که در این ساعت درج Cozmobet می شود.
- هرگاه
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این افسانه حیرت انگیز است، درباره پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, نوجوانی عاشقانه و شجاع. او بین یک عشق زندگی می کرد، که| که |که به برای او مرز نهاد و او را از دنیای زیبایی دور.
- برخی عشق, حیله گر,پین باهیس را به مخزن تارعنکبوتی برد و آن را از آسمان واقعی محدود.
- در این وضعیت, پین باهیس زنده کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمهای مخفی یک روح لطیف
هوائیِ جان| بهمحتاج به عشق. هر تخم بر جان آن ، غیرقابل رویت و عمقی. اما,در نگاهی دقیق، رنگ خستگی از چشم.
- تماس آن ، پرده زخمها.
- دل| تار از شکست.
دربا محبت